W 2020 r. ustawodawcy: unijny i krajowy opublikowali wiele aktów prawnych dotyczących zdrowia i jego ochrony.

Polecając lekturę tych kilkudziesięciu dokumentów, chciałbym zwrócić uwagę na dwa z nich.
Pierwszy to: Wspólna deklaracja Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej, Priorytety legislacyjne UE na 2021 r. (Dz. Urz. UE C I 451/1) z dnia 29.12.2020 r., w którym mowa jest m.in. o:

  • kontynuacji wysiłków (przez Komisję) […] by zapewnić powszechną dostępność szczepionek przeciwko Covid-19 dla wszystkich potrzebujących […],
  • poprawie reagowania Europy na kryzysy zdrowotne.

Wydaje się, że biorąc pod uwagę obecną sytuację i wagę zagadnienia, nie są to zbyt ambitne priorytety legislacyjne.

Drugi dokument: Wspólne konkluzje Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej, Cele i priorytety polityczne na lata 2020-2014 (Dz. Urz. UE CI 451/4 z dnia 29.12.2020) , zawiera w akapicie pierwszym:
1) zapewnienie pełnej odbudowy po pandemii COVID-19,
2) zapowiedź budowy europejskiej unii zdrowotnej, z poszanowaniem kompetencji krajowych.
Z kolei w akapicie 2, mowa jest o walce z pandemią w skoordynowany sposób, a jednocześnie o przyspieszeniu prac nad budowaniem Unii jutra.

Przyznam, że zarówno z nadzieją, jak i niepokojem będę obserwował poczynania instytucji unijnych związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa zdrowotnego, poprawy ochrony zdrowia obywateli, zwłaszcza w ramach wspomnianej już “europejskiej unii zdrowotnej”.